Constant is een multidisciplinaire werkplaats met een langlopend engagement in de cultuur en ethiek van het web. In de elf jaar dat Constant bestaat stelt de organisatie een kritische benadering voorop van het web, data-uitwisseling en technologie in het algemeen. Daarom promoot en ondersteunt Constant het werken met vrije software vanuit een feministisch perspectief en onderzoekt het alternatieven voor auteursrechten op het web. Vrije software, feminisme en alternatieven voor copyright [uitschrijven] zijn middelen om een doel te bereiken: een reflectieve benadering van werkpraktijken waarbij openheid, participatie en verbindingen leggen tussen sectoren, disciplines en mensen belangrijk zijn.

Constant vat de kunstenaarspraktijk zo breed mogelijk op. Verbindingen worden inhoudelijk gelegd. Ze zijn het doel van technische e.a. netwerken, ook wanneer deze artistieke/culturele doeleinden beogen. Het openen, bespreken, onderzoeken van de 'artistieke praktijk' is uitdrukkelijk onderdeel van Constants programma. Praktijken van makers en de condities waarin deze praktijken zijn ingebed zijn mede bepalend voor de vorm waarin dat werk zich uitdrukt. In dit dossier kiezen we voor de ruimere betekenis van 'makers', aangezien het niet alleen gaat om kunstenaars, maar ook om ontwerpers, software-ontwikkelaars en anderen. In het uitgestrekte digitale veld waar de focus ligt op specialisaties en afbakening van terreinen, kiezen we voor het principe van arbeidsdelen in artistieke werkprocessen, waarbij onderzoeksvragen, processen en autonome creaties centraal staan. Als werkplaats willen we ruimte bieden aan niet voor de hand liggende en kwetsbare praktijken, experimenten, mislukkingen, tussenwerk.

Constant evolueerde van een kunstenorganisatie die zich richtte op vertoning, naar een platform voor reflectie en ten slotte naar een werkplaats waarin een kritische omgang met maakpraktijken centraal staat. Constant genereert performances, workshops, bijeenkomsten, websites, kritiek en theorie, publicaties, audiowerk, data-base-visualisaties.

In de elf jaar dat Constant bestaat is er veel gebeurd op het gebied van mediakunst. Eind jaren negentig functioneerde Constant als producent van 'nieuwe media' kunst, iets wat toendertijd nodig was. Mediakunst of 'experimentele media' is gaandeweg een genre op zich geworden dat zich naast reeds langer bestaande artistieke genres genesteld heeft in musea, collecties, kunstencentra en residentie-programma's.

Constant ontwikkelde zich begin van dit decennium tot een reflectief platform. De organisatie ondersteunde actief de ontwikkeling van vrije licenties, en produceerde een kritisch discours rondom computergebruik en de sociaal politieke implicaties van de alomtegenwoordige toepassing van technologie.

In de afgelopen vier jaar ontwikkelde Constant zich tot wat het nu is: een breed gedragen, open, interdisciplinaire collectief, waarbinnen reflectie en productie onscheidbaar met elkaar verbonden zijn. Constant is een open structuur waarin ruimte is voor een zo groot mogelijke groep mensen die zich betrokken voelen bij de inhoud die we voorstellen, uiteraard binnen de limiet van de beschikbare mogelijkheden. De inhoudelijke werking van Constant wordt voor een belangrijk deel gemaakt binnen 'werkgroepen' waarin kernleden, leden en niet-leden samenwerken. In 1.2 wordt ingegaan op de werkgroepen.

Constant's website is met bijna een miljoen unieke IP adres bezoekers per jaar onze belangrijkste toonplek. Daarnaast organiseert Constant een regelmatig festival: Verbindingen/Jonctions dat in Brussel plaatsvindt. Tot 2005 was Verbindingen/Jonctions een jaarlijks festival. Sindsdien werd geëxperimenteerd met de frequentie en met de festival-vorm. Dit heeft te maken met de beschreven evolutie van Constant. De productionele druk van een jaarlijks terugkerend groot evenement woog zwaar op onze kleine organisatie en bleek niet altijd verenigbaar met de behoefte om voor ons werk te vertrekken vanuit de maakpraktijk. Nu hanteren we een 'hybride' systeem: het jaarlijkse ritme heeft plaatsgemaakt voor een afwisseling tussen kleinschalige interventies, geïmproviseerde uitwisselingsmomenten, activiteiten die wat meer voorbereiding vergen en grote evenementen.

Constant functioneert in een internationaal werkveld dat zich bezig houdt met mediakunst, cyberfeministische onderwerpen, met alternatieven voor auteursrechten op het internet, met open source software ontwikkeling. Constant werkt in bijna al haar projecten samen met partners; We vinden het uitwisselen van kennis en ervaring belangrijk en ontwikkelen graag inhoud samen met andere individuen en organisaties.

We werken met internationale centra zoals Fundaçio Tapies in Barcelona, Arteleku in San Sebastian, Witte de With in Rotterdam, we werkten met media festivals zoals City of Women Ljubljana, Wizards of Os Berlijn, Libre Graphics Meeting en htmlles in Montreal. Er zijn goede contacten met collega-organisaties zoals La Ménagerie Toulouse, Apo33 Nantes, GoTo10 en Folly in Liverpool, Bootlab in Berlijn, we werken met internationale opleidingen zoals Piet Zwart Institute, University of York, University of Dundee.

Daarnaast werken we ook zeer lokaal en zijn we binnen Vlaanderen en Brussel betrokken bij kunstintiatieven, hacklabs, publieke ruimte projecten. Eén van de sterke punten van het Belgische media landschap is haar gedifferentieerdheid, kleinere werkplaatsen, broedplaatsen en laboratoria hebben een eigen identiteit en bestaan naast elkaar. Dit betekent dat er specialiteiten kunnen uitkristalliseren, dat organisaties van elkaars werking kunnen leren, dat er een vruchtbare spanning kan gaan ontstaan binnen samenwerkingsverbanden. De afgelopen jaren werkten we met Belgische centra voor hedendaagse kunst zoals MuHKA_media, Z33, Bozar, met nationale opleidingen zoals APT, ERG, ULB, UGent, FUNDP, en met Brusselse collega-organisaties zoals Recyclart, La Bellone, Citymin(e)d, OKNO, Q02 en Les Bains Connectives.

In België zijn een aantal goede nieuwe-media festivals zoals Courtisane, Artefakt en Cimatics. Verbindingen/Jonctions is complementair met die festivals: V/J toont 'geopende werkprocessen' en geen afgewerkte mediaproducties. Daarnaast overlapt de deelnemende groep academici, denkers en artiesten nauwelijks of niet. In vergelijking met internationale grote media-festivals zoals DEAF Rotterdam, Pixel Bergen, Ars Electronica Linz en Transmediale Berlijn zijn er evidente verschillen. Formaat, intentie, impakt, houding ten aanzien van media en kunst, eigenlijk te veel om op te noemen. Waar genoemde festivals vaak de 'hitlijst' van het circuit tonen, is Verbindingen/Jonctions een moment van exploratie, onverwachte kruisverbanden en interdisciplinaire uitwisseling. De kwaliteit en intensiteit van de uitwisselingen maakt Verbindingen/Jonctions tot een speciaal festival voor genodigden en bezoekers.

Constant is een werkplaats waar makers reflecteren over vragen omtrent de plaats en betekenis van technologie. Hoe wordt het gemaakt en wat laat het ons doen? In plaats van als consumenten bestaande software te gebruiken, testen we alternatieven en helpen mee software te ontwikkelen. We creëren hiervoor situaties waarin software-ontwikkelaars, theoretici en artistieke gebruikers van software samenwerken.

Collega's hebben wel eens schertsend gezegd dat Constant 'het geweten van de media-kunst' is. Dat vatten we op als een compliment. Constant vindt het belangrijk de koppeling tussen (cyber)feminisme, open source en copyleft te maken. Er is grote behoefte aan de ontwikkeling van een kritisch discours dat vertrekt vanuit de maakpraktijk. Tussen het grote potentieel en de grote demonen die nieuwe technologieën in zich dragen ligt een zone van experiment, begrip en bewustzijn die blijvend moet worden bevraagd en opnieuw geconstrueerd.

Hoewel kritiek geen op zichzelf staand doel is, is ze wel essentieel voor een kritische omgang met de plaats voor vrouwen in technologie, een grondige benadering van intellectueel eigendom, de ambivalentie van web- en technologische standaarden, de kolonisatie van (digitale) ruimte en het online circuleren van privacy-gevoelige data. Daarom gaat Constant samenwerkingen aan met organisaties die zich actief inzetten voor elektronische vrijheid, lobbyen tegen software-patenten, kansen scheppen voor vrouwen in technologisch werk.

Constant kiest zeer bewust ook voor aansluiting bij niet-artistieke praktijken: het web verbindt middelen en inhouden die zich verspreiden over verschillende groepen mensen, contexten, plekken. Het is niet wenselijk seperatistisch om te gaan met code en online-content. We promoten actief kopiëren, veranderen en werken met online-content, en we onderzoeken de technologische, artistieke en legale consequenties daarvan. Zie de partnerlijst voor namen.

Constants opvatting is dat een werkplaats meer moet zijn dan een louter ondersteunende productie-faciliteit. Deel van onze werking is de deconstructie van technologie en de analyse van haar socio-politiek gebruik. Constant benut het potentieel van een werkplaats om vanuit de artistieke praktijk te werken aan de broodnodige ontwikkeling van digitale gereedschappen voor kunstenaars en ontwerpers, en vice versa, om software-ontwikkelaars in contact brengen met de realiteit van artistieke praktijken.

Constant sluit aan bij een maakpraktijk die gedistribueerd is. Voor mensen die creëren met een computer, is een 'studio/atelier' minder belangrijk. Met de steeds dalende prijzen voor hardware is ook de aanschaf van eigen apparatuur voor de meeste makers binnen handbereik. Gedistribueerde werkpraktijken verlangen echter de creatie van een context waarbinnen inhoud kan worden ontwikkeld, het organiseren van uitwisselingsmomenten tussen mensen met verschillende achtergronden, die functioneren als broedplaatsen waar verschillende opvattingen, alternatieve werkmethodes en perspectieven vruchtbaar kunnen worden aangewend.

Het beleidsplan van Constant voor de periode 2010-2013 focust op het belang van een voortdurende uitwisseling tussen kunstenaars, software-ontwikkelaars, ontwerpers en computer- en internetgebruikers; op collaboratief werk en op het delen van inhouden via netwerken.

Een belangrijk element in het programma is de vernieuwde formule van het jaarlijkse festival Verbindingen/Jonctions, dat in 2011 na een serie open ontmoetingen zal uitmonden in een tentoonstelling.

In het kader hiervan zetten we een langlopende reeks creatieve opdrachten in gang die de productie van 'Vrije Kunst in België' een flinke injectie zullen geven. Parallel hieraan zullen langlopende onderzoeksprojecten blijven bestaan, die in blogs, printparties, performances en workshops verslag doen van praktijken in ontwikkeling.

De inhoudelijke richting van het programma wordt vervat in Visie 2010-2013. 'Onderzoeksgebieden' is een gedegen motivatie van Constants gedachtengoed, belangrijk om gedurende het werkingsjaar flexibel te kunnen blijven zonder een rode draad uit het oog te verliezen. Veel samenwerkingen dienen zich aan, of die zich al dan niet met Constants ideeën verhouden is een criterium. Verder beschrijven we de contexten waarbinnen we werken onder de titel 'Werkterreinen'.

“By using our crude and clumsy hands to make aspects of computational machinery we are re-inserting ourselves into a process that we are otherwise excluded from. We make technological objects in an attempt to glean understanding, to see if our naive intuitions still functions in a world of current and solder.” (digital arts handbook)

Most areas of work aim to help other people in a particular area of expertise and practice skills applied to a defined range of problems and situations. Thus practice tends be based on a restricted view of people and their problems, with a limited range of values applied in that practice. Critical practice aims to develop the ability and skill to see beyond the usual concerns of any given profession, into its unintended side effects, causes and consequences, and to do so from a critical and evaluative perspective. Thus, for example, the profession of social work might be practiced critically through practitioners being conscious that their role may be seen, and could operate, as an agent of social control, rather than of promoting some degree of liberation or of empowerment.

It is not about a how to do something – skill is an investigation. Process, not procedure

Not about products (but not only the process matters?).

Werken aan werk – op basis van de ruwe materialen er mee aan het werk. Wat kunnen we hier mee doen?

“History has drawn fault-lines between practice and theory, technique and expression, craftsman and artist, maker and user; and modern society suffers from this.” (Richard Sennett, The Craftsman)

Interstitiele praktijken: Sharing labour vs. dividing labour. Interdisciplinarity 2.0

Interviews zijn één manier om de kloof tussen gebruikers en ontwikkelaars te overbruggen. bescheiden, realistische manier om contact te leggen, – netwerken –

“Computers zijn niet meer slechts hulpmiddelen (als zij dat ooit al waren), maar complexe systemen die meer en meer de voorwaarden, ideologieën, veronderstellingen en praktijken helpen vormen die bepalen wat wij werkelijkheid noemen” schrijft Katherine Hayles, en we zijn het met haar eens dat we het ons niet kunnen veroorloven slechts eindgebruikers te zijn van de technologieën waarmee we zo intensief werken. Zou de praktijk van gebruik en productie van vrije software ons een tussenweg kunnen bieden tussen technophobia en technofetishisme? Kunnen wij onszelf en onze omgeving misschien anders voorstellen, wanneer we proberen interfaces collectief te herontwerpen? Zou een ander idee over ‘gebruiker’ ook onze benadering van ‘bruikbaarheid‘ veranderen?

Cuisine Interne Keuken was een rudimentaire manier om culturele praktijken in kaart te brengen, nu zien we dat we naar een andere vorm van archiveren van alternatieve praktijken gaan. deels omdat onze vragen diverse worden, maar ze worden ook specialistischer: Open hardware, open source publishing.

misschien omschrijven als een vervolg op CIK: als we interviews in Active archives laden kunnen we via keywords toch een soort van thematische speellijsten produceren. Femke noemt screenrecordings in San Sebastian over hoe CMS gebruikt worden, is ook een tak van 'actieve praktijken'

“When he appears on the stage, besides what he actually is doing he will at all essential points discover, specify, imply what he is not doing; that is to say he will act in such a way that the alternative emerges as clearly as possible, that his acting allows the other possibilities to be inferred and only represents one out of the possible variants” (Berthold Brecht: Short Description of a New Technique of Acting Which Produces an Alienation Effect)

in the proper context: extending model 'printparty' could work: not show a 'product / piece', but a 'practice' (finished or not) collaborative work

In 2006 formuleerde Constant vier onderzoeksdraden: 'Tegendraadse kaarten', 'Lichaam en software', 'Fictie als gereedschap', 'Interstitiële praktijken' waren referentiepunten in het brede onderzoeksveld dat de werking van Constant bestrijkt. Na een grondige evaluatie in een viertal bijeenkomsten met theoretici, activisten, ontwerpers en kunstenaars die voeling/affiniteit hebben met deze onderwerpen, komen we tot de conclusie dat het voor de komende jaren van cruciaal belang is de vier thema's verder met elkaar te verbinden, om zo het thematische spanningsveld waarbinnen Constant opereert, te kunnen verdiepen.

Als kunstenaars, ontwerpers, auteurs, programmeurs, kortom 'makers' zijn we gefascineerd door de cultuur van samenwerking en uitwisseling die mogelijk werd door het gedistribueerde karakter van genetwerkte computersystemen en informatica/s. We zijn enthousiast over de wederzijdse bewegingen tussen machines, digitale materie en menselijke wezens, omdat ze intrigerende?/wonderlijke perspectieven bieden op onze omgeving, esthetische en politieke keuzes, denkvermogen en lichamelijkheid. Die genetwerkte cultuur maakt nieuwe manieren van samenwerken mogelijk, het is de plek waar we experimenteren met andere opvattingen over auteurschap, waar we de potentie van vrije software in de praktijk kunnen brengen.

Tegelijkertijd beseffen we/realiseren we ons in toenemende mate dat precies dezelfde technologie een lange geschiedenis met zich mee draagt, getekend door/van disciplinering, toezicht, controle / surveillance, rationalisatie en productivisme. De codes, programma's en normen die we met zoveel plezier hanteren werden en worden ontwikkeld door machtige organisaties die voornamelijk gericht zijn op/geïnteresseerd zijn in het voortstuwen van kapitalistische systemen en bijdragen aan een wereld waar weinig?/nauwelijks?/geen plaats is voor de culturele, marginale en alternatieve praktijken waar Constant resoluut voor kiest.

De manier waarop social networking systemen als slinkse verkoopsystemen worden ingezet, of de manier waarop data-correlatie onze privacy ongemerkt bedreigt, geeft aan dat we voortdurend beide kanten van technologie [weg: tegelijkertijd] in het gezicht moeten durven kijken. Door beter te begrijpen hoe digitale netwerken vectoren zijn voor ongekende vormen van surveillance en profiling, kunnen we misschien beter inzicht krijgen in de manier waarop technologie onze maatschappij mee vorm geeft, en de plekken aanwijzen waar we een? verschil willen en kunnen maken. En omdat digitale netwerken de potentie voor transformatie met zich meedragen, willen we hier en nu - Ici-Même - experimenteren en alternatieven onderzoeken.

In elk van de thema's, projecten en organisaties die ons pad kruisen, voelen we dezelfde spanning: een behoefte om kritisch te onderzoeken wat een gereedschap, een topologie, een beeld, een protocol met zich meedraagt en tegelijkertijd een nieuwsgierigheid naar de transformatieve mogelijkheden die erin besloten liggen, een behoefte die kracht te ontketenen en onszelf erdoor te laten veranderen. Contaminatie in beide richtingen is het karakter van de ingewikkelde realiteit waarin en waaraan we werken; gereedschappen die niets te maken zouden hebben met economie of militaire ideologiëen zouden immers ook geen grip kunnen krijgen op de dystopische wereld van Microsoft en Disney. Het zijn precies de spanning tussen utopie en dystopie, de energie tussen kritiek en enthousiasme die de onderzoeksprojecten en opdrachten die Constant initieert, kleuren en motiveren.

Hoe kunnen we investeren in een cultuur van delen, zonder te vergeten dat zichtbaarheid soms problematisch is? Hoe kunnen we instabiele, niet-universele, specifieke protocollen ontwikkelen en toch manieren vinden om uit te wisselen? Welke vormen van indirecte navigatie kunnen we in onze ontwerpen en gereedschappen inbouwen? Zijn dialecten, slang, provisorische talen de manier om intimiteit te bewerkstelligen in een maatschappij waar alles per definitie vindbaar is? Welke vormen van opaciteit kun je ontwikkelen, zonder in obscuriteit te vervallen?

De gedigitaliseerde maatschappij waarin we leven, biedt ons op elk moment toegang tot genetwerkte informatie. Protocollen en databases maken onverwachte verbindingen mogelijk tussen onderwerpen, personen en terreinen. Formulieren, templates en formules vergemakkelijken de verspreiding van informatie en zorgen ervoor dat we niet steeds dezelfde handelingen opnieuw moeten uitvoeren. Open standaarden voorkomen vergissingen en maken dat een boodschap in verschillende contexten eenzelfde betekenis heeft.

De prijs die we voor dat 'gemakkelijk' delen betalen, is dat we overal sporen achterlaten. Alvast handig geconverteerd in nullen en enen, zijn ze klaar om opnieuw te worden ingezet. Onze on-line activiteiten worden opgeslagen en van een tijdstempel voorzien en hoeven enkel nog met elkaar te worden gekoppeld om opnieuw te worden geïnterpreteerd. Datasets zijn gemaakt voor correlatie - ontworpen om met elkaar vergeleken te worden -, zodat zelfs de kleinste beetjes informatie met elkaar kunnen worden gecombineerd en een nieuwe betekenis kunnen krijgen wanneer ze worden vergeleken met andere coherente datasets. Het is niet gemakkelijk te voorzien hoe dat werkt [en welke impact het heeft op wie we zijn]. Net zoals we in een digitale wereld opnieuw naar beelden hebben moeten leren kijken, moeten we de code van de wereld, als een mathematische formule, leren lezen. De taal van de informatica is een in essentie mathematische taal die er op is gericht redundantie te minimaliseren en efficiëntie te bevorderen. Die taal is sluipenderwijs ons leven binnengeslopen via de soft­ware die we dagelijks gebruiken. Ze beïnvloedt ons denken en handelen. Wanneer we onze opstartschermen lezen, worden we toegesproken met woorden die stammen uit geweldadige spelletjes en de defensie-industrie, aangevuld met puberale woordgrapjes. Kill all? End application? Virus found!

Kan de taal die software spreekt, ook 'queer'-zaken weer­spiegelen, of geeft ze hooguit/kan ze enkel uitdrukking geven aan patriarchaal dictatorschap? Hoe kunnen we de conservatieve tienerhumor van (te) jeugdige programmeurs ombuigen zonder moralistisch te worden, en fantaseren over een toekomst waarin we niet meer dreigen te worden ingesponnen in de beklemmende familie-retoriek die grote software-producenten ons voorschotelen? [Dit laatste mag genuanceerder, misschien een 'we are family'-retoriek of een 'besloten clan'-retoriek?]

Het werk rond representatie, dat de kern vormde van menig politiek strijdtoneel (en niet in het minst dat van vele feministes), muteert tot een nieuwe vorm. Als we al een intuïtief begrip hadden van de betekenis van een beeld en de manier waarop het de werkelijkheid vormt, transformeert en vervormt, is het minder gemakkelijk de invloed van digitale netwerken, of specifieke software-paketten aan te voelen. En het is nog lastiger te voorspellen wat het effect is van ons klik- en zoekgedrag, de frequentie van onze verbindingen, ons on-line koopgedrag en de manier waarop het ons vertegenwoordigt; zeker wanneer het beeld pas verschijnt wanneer verschillende bestanden aan elkaar worden gekoppeld. Het totaalbeeld van onze acties - onze aanwezigheid - slaapt tot op het moment dat ze [door derden?] naar de oppervlakte wordt geroepen. Het betekent niet dat we ons daarom maar moeten verstoppen. Vanuit een beginnend inzicht in/het beginnende begrip van [vind het een grappige, maar beetje rare alliteratie] het duizelingwekkende web van gegevensuitwisseling dat rond onze on-line acties wordt gesponnen, moeten we zelf aan de slag gaan. Recorrelatie-politiek gaat op zoek naar strategieën voor goed- en afkeuring, manieren om collectief te beslissen welke meeteenheden, processen en kaders de productie van statistieken en hun interpretatie omringen. / Re-correlation politics mean to find ways to agree and disagree, decide collectively which units of measure, which processes and frameworks will surround the productions of the metrics and their interpretation. Om te beginnen hebben we navigatie-gereedschap nodig waarmee we ons kunnen heroriënteren, om vervolgens via cartografische exercities in kaart te brengen waar we zijn, met wie we verbonden zijn en op welke manier.

Kaarten [zijn gereedschappen die Constant al langer bezighouden. Kaarten - het lijkt me dat hier een overgang nodig is tussen kaarten als gereedschappen om onze websporen te registreren, en de kritische praktijk van kaarten maken die daarbij komt kijken en waarin Constant al enige expertise heeft opgebouwd / ofwel zou ik de link maken vanuit de vluchtigheid van onze acties online naar de 'fixering' van data op kaarten] maken een locatie of plaats begrijpelijk. Maar de manier waarop gegevens werden verzameld, geselecteerd en gerepresenteerd is lang niet altijd even transparant, laat staan terug te lezen in de kaart zelf. Hoe komen vereenvoudigingen en statis­tieken tot stand? Hoe kunnen we dit proces van datavergaring en -verwerking overdrachtelijk maken? Wie stuurt? Wie volgt? Wie brengt in kaart? Wie gebruikt de kaart? Wie bezit de kaart? Kunnen we anderssoortige gebieden analyseren en schematiseren, en tegelijkertijd het medium cartografie opnieuw uitvinden? Hoe maak je feministische, post-koloniale, hybride ruimtes zichtbaar die instabiel zijn, zich transformeren en voort­durend bewegen? Hoe representeer je spanningsgebieden, verschillen in beleving en opvat­ting, politieke en sociale dimensies? Hoe kunnen we complexiteit overzichtelijk maken en uitdrukken zonder te vereenvoudigen?

Dergelijke vragen worden concreet in alle vormen van creatieve praktijk waarbij Constant betrokken is. Of het nu gaat om het ontwerp van een boek, een radiouitzending, een lezing of een video-opname: de feedback-loop tussen gereedschap (software), taal, informatie, representatie en wie wordt gerepresenteerd, vormt aanleiding tot onderzoek, experiment, kritische vragen en nieuwe verhalen.

Hannah Arendt schreef in Vita Activa dat we ooit “niet meer in staat zullen zijn de dingen te bevatten en begrijpen die onze handen kunnen produceren. In dat geval zou alles zich afspelen alsof ons brein (…) niet langer kan volgen wat we doen, zodat we vanaf dat moment machines nodig hebben om te denken en te spreken in onze plaats.”1)

Als ons geheugen het risico loopt te crashen omwille van een teveel aan informatie en copyright-controle, kunnen we dan misschien onze lichaamstaal en stemmen gebruiken als remedie om te herinneren? Kunnen we van computers het vermogen overnemen om onszelf te ontwikkelen, door te leren van hoe iets gebruikt wordt en waar het fout gaat? Kan software leren van ons belichaamd en doorleefd geheugen?

Om andere toekomstbeelden te genereren en een vorm van intuïtie terug te vinden over de plek die elektronische cultuur in ons leven inneemt, is fictie onontbeerlijk. Het uit­gangs­punt is een verlangen om collectieve geschiedenissen te vertellen, buiten commercie, reclame en populaire media om, in de veronderstelling dat we software-fantasieën kunnen produceren die stereotypes overschrijden, die sociale controle vervangen door situering in sociale, geografische en culturele groepen.

Fictie is voor Constant een werkruimte, een methode en gereedschap om woorden en termen die niet verondersteld worden samen te gaan, toch met elkaar te verbinden. Fictie is een middel om in plaats van ons te spreken, om de warrige draad van onze gedachten te volgen, om de realiteit te begrijpen die is opgebouwd uit fouten, vergis­singen, kansen, hybride ontmoetingen, gevaren. Romans, biografien, sprookjes, mythes, science-fiction, volksvertellingen, urban legends en spookverhalen helpen ieder op hun eigen manier om plaats te maken voor blijkbaar nog onvoorstelbare zaken.

[onderstaande paragraaf lijkt me te specifiek in vergelijking met de rest van deze tekst. Tenzij we de tekst aanvullen met iets als de veelvoudige aanwezigheid van fictie: bestaande verhalen als metaforen/hulpmiddelen voor ervaringen; nieuwe verhalen die worden gegenereerd door onderzoeken en projecten, nieuwe verhalen die worden gegenereerd uit analyse van onze aanwezigheid op het net.. dit moeten we morgen misschien eens bekijken] Het is onontbeerlijk gereedschap om de verveelvoudiging van profielen, de sporen die we nalaten en verzamelen te kunnen hanteren. Wanneer we ze opvatten als identiteits-scenario's, welke verhalen vertellen we dan? Welke realiteitsficties produceren we wanneer we liegen in een formulier of wanneer we een werkelijkheid 'arrangeren'? Hoe visualiseren we het parcours dat onze profielen afleggen door databanken?

De 'fysieke' terreinen waarop Constant actief is: software, web, publieke ruimte

SUGGESTION NICOLAS:

Take into consideration: distinction between web (code language glue that stiches the web together) and the 'internet' (infrastructure)

Relatie met de fysieke ruimte. De stedelijke ruimte.

Waarom is dit belangrijk. Explain the interest in the web as a public space. Momentum: noodzakelijk in te kunnen spelen op actuele zaken

Publieke ruimte en het web: het web als publieke ruimte, publieke ruimte op het web, het web in de publieke ruimte. Hoe verhouden die twee zich tot elkaar?

Historische utopische toekomstvisies op het web als nieuwe plek voor vrije expressie en de huidige controle tendens: positief nieuwe ruimtes, technologieen en ontwikkelingen blijven verkennen, waarbij de webruimte steeds meer een sociaal politieke en minder een puristische virtuele ruimte wordt: interessanter voor het sociale aspect van netwerk werk, want verbonden aan 'ici meme': deze tijd, plaats, gedachtengoed als context. Geen technofiele benadering waarbij de mogelijkheden van de technologie centraal staan, maar uitgangspunt is dat contact en uitwisseling, buiten / extern en afstand, kritiek en anderszijn cruciale kwaliteiten van publieke ruimte zijn.

Fysieke constructie van het web, de telecommunicatienetwerken, de wet en de stad moet daarvoor geschikt zijn. Daarom is aansluiting bij belangenorganisaties van VOBK tot FSF en stem laten horen aan voorwaardescheppende organen (ffii en EU patents) een belangrijk onderdeel van artistiek engagement. als werkplaats houden we ons serieus bezig met omstandigheden waaronder kunst geproduceerd bezig. Dat engagement kan voor een organisatie die zich inzet voor kunst en media, gedistribueerd werk en het web, niet stoppen bij de klassieke grenzen van een 'kunstobject'.

er bestaat een belangrijke relatie tussen de stad en het web: het één biedt een spiegel op het andere: eeuwenlange traditie in het denken over openbaarheid en publieke ruimte helpt bij het begrijpen van dynamiek op het web: commercialisatie, globalisatie, toegangsrechten, bezit, omgangsvormen kunnen gespiegeld worden.

onzichtbare netwerken en embedded apparatuur worden steeds meer deel van de openbare ruimte. 'Hierdoor wordt een kritische stellingname bemoeilijkt' (Kluitenberg 2007) Een openbare performatieve opvoering van die aanwezigheid van legale, technologische ruimtelahgen en een hands on omgang daarmee is belangrijk voor het reclaimen van ruimte voor publieke doeleinden. Projecten rondom de integratie van cartografie, soft- en hardware en navigatie staan op de kaart. (Routes + Routines / Tresor / …. )

Gezamenlijkheid, openbaarheid van informatie, delen multi-auteurschap

Meertaligheid, Niet alleen culturele veld; geen nauwe definitie

De informele bijeenkomsten die verschillende leden van Constant sinds een aantal jaren op onregelmatige momenten in en om het kantoor van Constant organiseren, zijn langzamerhand uitgegroeid tot een vijftal werkgroepen met een eigen ritme, identiteit, werkmethode. Ze spreken elk een eigen professioneel publiek aan waardoor een grote groep makers via een precies gekaderde activiteit in aanraking kan komen met de bredere werking van Constant. De werkgroepen hebben met elkaar gemeen dat ze uit minstens één kernlid van Constant bestaan, omringd door leden, en niet-leden van de vereniging Constant. De werkgroepen ontwikkelen op eigen initiatief experimenten en projecten, doen publiek verslag van hun onderzoek en experimenten op wiki's en weblogs en organiseren workshops en discussies. De werkgroepen beheren hun eigen budget en gaan zelfstandig in op uitnodigingen voor lezingen, opdrachten en debatten die worden georganiseerd door collega-organisaties in binnen- en buitenland. Op deze manier worden de expertise en inzichten die door de teams worden opgebouwd, verspreid en aangescherpt.

Met regelmaat organiseert Constant bijeenkomsten waarin de inhoudelijke werking in intieme setting wordt besproken. In het afgelopen jaar dachten onder andere de volgende mensen mee over het de richting en het programma van Constant: Seda Gurses (computerwetenschapster, PHD KULeuven, Humboldt Universität Berlijn) Nathalie Trussart (PHD filosofie VUB), Anne-Laure Buisson (statistica), Peggy P. (redactrice Melanine, scumgrrls), An Mertens (schrijfster), Françoise Deville (RenovaS), Pierre Huyghebaert (grafisch ontwerper en cartograaf, Speculoos), Harrisson (grafisch ontwerper), Pierre de Jaeger (schrijver, radiomaker / Radio Campus), Severine Dussolier (juriste en onderzoekster intellectueel eigendomsrecht / CRID Namen), Kris Rutten (medewerker UGent onderwijskunde), Isabelle Doucet (urbaniste, TU Delft, La Cambre, Sint-Lucas)

http://www.towards.be/

VERTALING PETER, NIET HEILIG, MAG WORDEN VERANDERD Towards poogt op een subjectieve manier het Brussels landschap te verbeelden en werkte in de afgelopen periode aan de creatie van een collaboratieve cartografische tool. Deze software heeft de naam Tresor gekregen en werd ontwikkeld in workshops en projecten rondom culturele cartografie. Op de website towards.be worden regelmatig nieuwe artikelen gepost over de nieuwste experimenten met digitale cartografie en open source software. De website dient als plek voor het organiseren van gedachten rondom kritische en analytische omgang met cartografie. De website herbergt een 'atlas' sectie waar subjectieve en collaboratieve kaarten van Brussel beschikbaar gemaakt worden en worden beschreven.

Geplande activiteiten in 2010: Het idee is om in 2010 de verschillende experimenten die werden gedaan te laten samenvloeien en ze te bundelen zodat ze gemakkelijker gedistribueerd kunnen worden. Verder richten we ons op het verbinden van de kaarten en informatie die op de website verzameld zijn en continueren we het werken aan de atlas sectie.

Nicolas Malevé (Constant), Pierre Huyghebaert (ontwerper, typograaf, cartograaf / Speculoos), Laurence Jenard (Recyclart), Véronique Liénart (cityMin(e)d), Rafaella Houlstan-Hasaerts (architect)…

ORIGINEEL VAN NICOLAS: Towards is an attempt to represent the territory of Brussels in a subjective way which leads to the creation of a collaborative tool for mapping. This tool is named Tresor and is developped during workshops and through artistic/cultural projects that involve cartography. On the towards.be website articles are regularily posted to keep track of the new experiments we are doing with digital mapping open source software. And also to gather our thoughts about the critical and exploratory aspects of cartography. This website also hosts an atlas section where subjective and collaborative maps of Brussels are described and made available. In 2010, the idea is to try to make a synthesis of the different experiments done with software and to package them for easier distribution. Another direction is to continue the work done in the atlas section and allow linking and sharing of informations between the different maps gathered on the website.

(een capacitor is een condensator, een elektronische component die energie opslaat tussen twee geleiders. Capacitors afladen kan soms vonken geven: http://nl.wikipedia.org/wiki/Condensator)

Capacitor bestaat uit op dit moment alleen uit een website die hoofdzakelijk onderzoek doet naar open labs, hackersclubs, open-hardware-ontwikkelaars en -gebruikers. De site geeft een weerslag van interviews, ervaringen en vondsten rond open source hardware. In dit opzicht sluit Capacitor als meer theoretisch onderzoeksplatform aan bij het samenwerkingsproject Ellentriek. Deze werkgroep is een uitloper van het vroegere project “Warranty Void”. Aangezien “Warranty Void” enkel het hacker-aspect van open hardware benadrukt, veranderden we de naam. Capacitor wil zich ook zeer bewust richten op open source hardware projecten.

Geplande activiteiten in 2010:

In 2010 wil Capacitor het open-source-hardware-landschap verder aftasten met ontmoetingen en gesprekken, de verkregen info bundelen, publiceren en linken, en deel maken van het Constant Active Archive. Op een heel bescheiden manier willen we af en toe samenkomen met bijvoorbeeld het losvaste collectief Code 31, om gezamenlijk aan Open source hardware projecten te sleutelen en elkaar voort te helpen volgens het principe van een Lug (een Linux User Group http://en.wikipedia.org/wiki/Linux_User_Group)

Aangezien de werkgroep op dit moment alleen nog maar bestaat als een netwerk van contacten rond Constant-lid Wendy Van Wynsberghe, is dit nog een fictieve werkgroeplijst. Volgende mensen hebben via samenwerkingen, uitwisselingen, ontmoetingen al hun interesse getoond voor de exploratie van het open source hardware-landschap: Wendy Van Wynsberghe (Constant), Marthe Van Dessel (ooooo), Pieter Heremans (Code 31), Johannes Taelman (Expertise Centre for Digital Media (EDM) Universiteit Hasselt), Jonas Nachtergaele (Ladda), Bart Vandeput, David Elchardus (Pianofabriek), Vincent Malstaf (Les Bains::Connective)

[korte beschrijving] Linux audio is een samenkomst van radio- en audiomakers die zich interesseren voor het werken met open source software voor audio. In 2008 werd samengewerkt door: Campus Radio, Radio Panik, BXlug, ….

Activiteiten verwacht in 2010:

Wendy Van Wynsberghe (Constant), … WENDY, VUL JIJ DIT AAN, ?

http://ospublish.constantvzw.org

OSP startte als een voorzichtig experiment om te zien of open source software voor grafisch ontwerp kon worden ingezet om professionele opdrachten uit te voeren. Een dergelijk experiment was noodzakelijk omdat we ons zorgen maakten over de vernauwing van de gereedschappen die door het monopolie van Adobe software was ontstaan. Drie jaar later is OSP uitgegroeid tot een zevenkoppige onderzoeksgroep die experimenteert, teksten en software schrijft, performances ontwikkelt, lettertypes ontwerpt en workshops geeft. OSP neemt opdrachten aan waarbij inhoud, vorm en productieproces een betekenisvolle relatie (kunnen) aangaan en genereert projecten op het snijvlak van taal, typografie en code.

In 2010 experimenteren we verder met de manier waarop software en beroepspraktijk elkaar beïnvloeden en bereiden we een grootschalig project voor waarbij we ontwerpers en programmeurs samen werken aan software. Vanzelfsprekend nemen we nieuwe uitdagende opdrachten aan en vinden er Print Parties plaats in verschillende contexten.

http://osvideo.constantvzw.org

Open Source Video is een organisch gegroeide groep artiesten die werken met video en open source. Om de zes weken vindt een ontmoeting plaats waar ervaringen worden uitgewisseld over videomontage, codering, video op het web. In 2007 en 2008 organiseerde OSV publieke workshops in Brussel. Er wordt deelgenomen aan werkmomenten door derden en er worden gasten uitgenodigd hun kennis te delen. Open Source Video is ook een weblog dat door collega's wereldwijd gebruikt wordt als referentie. Het blog doet regelmatig verslag van software tests, verzameld relevant nieuws en geeft tips.

In 2010 zal Open Source Video zich richten op 'collaboratieve video': gereedschappen die toestaan om on-line en off-line met meerdere mensen aan één project te werken. Het project Active-Archives is nauw verbonden met deze richting en ze staat toe om met een software ontwikkelaar in de buurt te denken over de mogelijkheden die online tools bieden.

Activiteiten verwacht in 2010: Net zoals in 2008 zal er in 2010 een workshop plaatsvinden waarbij een brede groep van professioneel geïnteresseerden zal worden uitgenodigd. In 2010 willen we ook een serie performatieve video-demonstraties gaan doen, volgens de succesformule van de Print Parties (zie: werkgroep Open Source Publishing)

In 2008 bestaat OSV uit: Peter Westenberg (kunstenaar / Constant), Kobe Mathys (kunstenaar / Agentschap), Denis Devos (Hacklab), Christine Clarr (kunstenares, opera De Munt), Loïc Vanderstichelen (filmer, ontwerper, docent), Philippe Branckaert (Nova Cinema)

http://samedi.collectifs.net/

Elke zes weken op zaterdag verzamelt een groep vrouwen zich rond de server Amaya. Via zelfstudie en via de expertise van genodigden leren ze collectief de server te beheren. Alle software is open source. De ontmoetingen gebeuren in een sfeer van vertrouwen, experiment en uitwisseling. Ze zijn een stimulans om meer plaats te maken voor vrouwen in de wereld van de vrije software. In 2005 bedroeg het aantal vrouwen werkzaam in commerciële software 25%, terwijl dat maar 3% bedraagt in de vrije software-gemeenschap [check percentages]. De Zaterdagen zijn een katalysator voor heel wat meer ideeën, activiteiten, uitwisseling van kennis, netwerken.

Actviteiten verwacht in 2010: het openstellen van de server voor websites en mails van derden, de praktijk in kaart brengen van het collectieve beheer volgens feministische principes???

Femke Snelting (ontwerper, Constant), Ibtissam Derfoufi (bediende), Martine (webadministratrice), Agnes (webontwerpster), Juliane de Moerloze (systeembeheerster, wiskundige), Sophie Auby (radiomaakster, Radio Panique), Aurélie (leerkracht, Domaine Public), Peggy P. (redactrice Melanine), Malin Björk (organisatrice / ScumGrrrls), Laia (kunstenaar, Rotorr.org), …

Commissions ⇔ Projects Net/digital/participatory art has still not found the kind of place in museums and art institutions that takes full potential of connecting different publics, uses and aesthetics. There is a will from some actors of the field to conform to traditional standards of recognition within the art field which goes with the importance given to the name, to the individuality of another rather than to process and to collaboration. The movement seems to be: let's adapt the processes and experiments of net/collaborative art to Art rather than to transform the 'exhibition' or the institution to open itself to the potential of net/collaborative projects. Constant has since it's first engagement with electronic art in 1997, been excited about the potential of it changing the relationship between audience, author and institution and this was what started the Verbindingen/Jonctions hese can also be the dynamics of the work itself: a film produced through collaborative video editing, books written by different authors. The 'selected works' can also be the tools that 'enable' people to give form to these ideas.

Guide / catalogue

Questions about the exhibition itself: Online-offline: How to show projects that are produced online in a form that takes advantage of the space they are displayed in?

[An - ik heb dit quasi herschreven, dus copy/paste van nieuwe tekst onderaan deze …] Eenvoudig gezegd komt archiveren neer op het verbinden van de praktijken van creatieve productie met die van conservatie (bewaring?). Op die manier is het een proces dat het “hoog niveau” conceptuele, communicatieve en sociale aspecten van een werk verwerkt naar “laag niveau” details van een werks fysieke vorm. De archiveerd(st)er vraagt wat de noodzakelijke voorwaarden zijn om een werk “levend” te houden en togankelijk te maken vanaf beide niveaus. Active Archives herziet (komt terug op?) deze beslommeringen in het licht van nieuwe mogelijkheden op het terrein van netwerk ondersteunde collaboratieve producties. Hoe zou in deze context bijvoorbeeld de ontwikkeling van media codecs (de software algoritmes die audio/visuele data representeren) en de ontwikkeling van nieuwe montage tools open kunnen worden getrokken voor discussie daarbij rekening houdend met de specifieke voorwaarden van elk. Met dit in het achterhoofd zullen de activiteiten van Active Archives hetvolgende omvatten: 1. een open platform voor software ontwikkeling opzetten, 2. opdrachten om nieuwe inhoud te ontwikkelen rekening houdend met het netwerk ondersteunde collaboratieve productie aspect 3. hosting evenementen die ontwikkelaars en gebruikers van de verschillende “niveaus “ met elkaar laten kennismaken en kennis/vragen uitwisselen. De situatie van online video kun je vergelijken met de staat van relationele databases van 15 jaar geleden. In het midden van de jaren '90, wanneer internet serieus begon te groeien, waren relationele databases “log en zwaar”, met als dorslaggevende actoren zoals Oracle die duizenden dollars aan licentiesoftware aanrekenden voor hun databases, waarbij dan vaak ook nog een speciale opleiding om deze software te kunnen programmeren en gebruiken. Sinds dan heeft het succes van open source software projecten zoals MySQL (en “bijhorende” projecten zoals phpMyAdmin) relationele databases as standaard onderdeel van vele basis webhosting diensten gemaakt en ze vormen de “basis” van een grote variëteit aan op het web gebaseerde toepassingen: gaande van amateurblogs tot database gestuurde kunstenaars interventies. Open source projecten zoals ffmpeg en mplayer hebben geprobeerd om hetzelfde effect te hebben als de databases voor de wereld van video. Ze proberen de complexe wereld van video formaten te doorprikken, omdat het grote aantal conflicterende videoformaten en codecs meer een weerspiegeling is van de complexiteit van corporate zakendoen, deals maken en protectionisme dan een uitgebreide waaier geven aan technieken om beweging en geluid te encoderen. Wat ontbreekt is de verbinding tussen deze “basis”tools tot online web-based “interfaces”. Active Archives maakt deel uit van een soektocht naar een nieuw soort cms (content management systeem= Een content-beheersysteem of contentmanagementsysteem is meestal een web-applicatie die het mogelijk maakt dat mensen eenvoudig, zonder veel technische kennis, documenten en gegevens op internet kunnen publiceren. Als afkorting wordt ook wel CMS gebruikt, naar het Engelse content management system. Een functionaliteit van een CMS is dat gegevens zonder lay-out (als platte tekst) kunnen worden ingevoerd, terwijl de gegevens worden gepresenteerd aan bezoekers met een lay-out door toepassing van sjablonen. Een CMS is vooral van belang voor websites waarvan de inhoud regelmatig aanpassing behoeft, en de inhoud in een vaste lay-out wordt gepresenteerd aan bezoekers. → wikipedia) die het gevoel van toegankelijke systemen zoals wiki's en blogs met digitale media (audio / video) met elkaar doen versmelten. Daarnaast ijvert Active Archives om een open software platform te ontwikkelen dat gedecentralizeerd kan worden – gebruikt los van elkaar door een aantal culturele instellingen – en mogelijk aan elkaar gelinkt als dat wenselijke is. (dit moet herzien worden Het advies van Adrian MacKenzie indachtig, wil AA artiestieke interventies stimuleren / alsook de betrokkenheid op het gebied van digitale signal processing algoritmes die centraal staan in de verspreiding en reproductie van online audio en videomateriaal. Huidige technieken, zoals tijdscompressie en de introductie van keyframes compliceren of vermoeilijken vaak de motage achteraf. Hoe kan een video codec inherent delen / montage / veranderingen in de tijd ondersteunen (of zelfs er voordeel uithalen). Door een platform, een webinterface voor ffmpeg? Software zoals ffmpeg / mplayer / mencoder bieden een enorme rijkdom aan technische mogelijkheden voor het manipuleren/vervormen van media. Een makkelijk te gebruiken online onterface voor deze tools bieden een sterke manier aan om nieuwe manieren van samenwerken rond audio en videomateriaal aan. (misschien ook interessant om de praktijk van productie en vertaling van ondertitels van films op het net in kaart te brengen).

Archivering verbindt de praktijken van creatieve productie met die van bewaring. De archiveerd(st)er onderzoekt de noodzakelijke voorwaarden om een werk 'levend' en toegankelijk te houden. Active Archives (AA) herbekijkt deze voorwaarden in het licht van de nieuwe mogelijkheden die collaboratieve, op netwerk gebaseerde, creaties bieden. AA wil audio en video online archiveren, waarbij het de bedoeling is dat de inhoud van het archief actief blijft én tot verbindingen uitnodigt.

De situatie van online video is vergelijkbaar met de staat van relationele databanken vijftien jaar geleden. In het midden van de jaren negentig, wanneer internet zich snel uitbreidde, waren relationele databanken 'log en zwaar', met hoofdrolspelers zoals Oracle die duizenden dollars licentie aanrekenden voor hun software, waarbij vaak ook nog een speciale opleiding nodig was voor het gebruik en de ontwikkeling ervan. Sindsdien betekende het succes van open source software projecten zoals MySQL (en 'bijhorende' projecten zoals phpMyAdmin) dat relationele databanken standaard-onderdeel werden van heel wat webhosting-diensten. Ze vormen de 'basis' van een grote waaier webtoepassingen, gaande van amateurblogs tot database-gestuurde artistieke interventies.

Open source-projecten zoals ffmpeg en mplayer beogen hetzelfde voor video. Ze probeerden de complexe wereld van video-formaten open te breken; het grote aantal niet-compatibele videoformaten en codecs zijn meer een weerspiegeling van de complexiteit van corporate zakendoen, deals maken en protectionisme, dan een uitgebreide waaier van technieken om beweging en geluid te encoderen. Wat ontbreekt, is de verbinding tussen deze basisgereedschappen en de online webtoepassingen.

Een platform als een webinterface voor ffmpeg?

AA maakt deel uit van een zoektocht naar een nieuw soort cms (kan dit als voetnoot? - content management system = software die gebruikers toelaat om, zonder veel technische kennis, inhoud op het web te publiceren). Die zou toegankelijke systemen zoals wiki's en blogs laten samensmelten met digitale media (audio / video).

AA wil bovendien een open software-platform ontwikkelen dat gedecentralizeerd kan bestaan – voor onafhankelijk gebruik door culturele instellingen – en ook de mogelijkheid biedt archieven aan elkaar te linken. [Dit herinnert me het Drupal-project van BAM, is het gelijkaardig? Misschien een idee om Drupal te vermelden?]

Software zoals ffmpeg / mplayer / mencoder bieden een enorme rijkdom aan technische mogelijkheden voor het manipuleren van media. Een gebruiksvriendelijke online interface voor deze gereedschappen kan een krachtig middel zijn voor nieuwe manieren van samenwerken rond audio- en videomateriaal. Het advies van Adrian MacKenzie indachtig, wil AA artiestieke interventies stimuleren met een betrokkenheid in DSP-algoritmes (digital signal processing), die essentieel zijn voor de verspreiding en reproductie van online audio- en videomateriaal. Huidige technieken, zoals tijdscompressie en de introductie van keyframes vermoeilijken vaak de montage achteraf. Hoe kan een video-codec ondersteuning bieden aan (of zelfs voordeel halen uit) het op lange termijn delen, monteren en veranderen van materiaal?

Concreet omvatten de activiteiten van AA : 1. het opzetten van een open platform voor software-ontwikkeling 2. nieuwe inhoud ontwikkelen in op netwerk gebaseerde collaboratieve productieprocessen 3. evenementen opzetten waar ontwikkelaars en gebruikers van archieven elkaar ontmoeten en vragen en kennis uitwisselen.

He an, schrijf jij hier een paragraaf over jouw project, als je een project wilt doen natuurlijk.

The Web 2.0, a term coined by the famous editor Tim O'Reilly, is used to name a new business model relying on the internet as a platform and the collaboration between users and their enthusiasm at sharing data. From social networking sites to blogs, from web-based communities to folksonomies, Web 2.0 has propelled to a new level the digital interactions between all sorts of people. Behind its useful services and friendly interfaces, this new wave of web services recycle user-generated data in various ways. Namely by creating user profiles that can then be mined, correlated and exploited by behavioural marketeers. As the Terms of Use “signed” by the users of these services are monuments of ambiguity and the brainchilds of virtuose lawyers, nothing solid really prevent web 2.0 companies to sell them at some point to insurance companies, banks, etc. The limits of these companies commitment to protect their users privacy have been already been reached when agrements were made with the Chinese authorities to monitor political dissidence. Due to the increasing pace of acquisition of smaller companies by web 2.0 giants like Google or Yahoo, user informations are concentrated in the hands of a few big actors that can cross-connect user profiles, clicks and queries, shop baskets, emails through their search engines, webmails, e-commerce websites, advertising services, video sharing platforms, etc.

Het project e-traces kaart Web 2.0 aan in de context van de toenemende uitbouw van de controlemaatschappij. If using web 2.0 services is easy, to find how they recycle user-data requires a lot of investigation, the decyphering of contracts encoded in legal giberish, the reverse-engineering of the tools used in the transaction with these services. E-traces is therefore an interdisciplinary project that includes the collaboration of lawyers, software developers, artists, activists.

Het articuleert zich rond 3 assen :

• Een site met online verzamelde informatie (artikels, links, dossiers …).
• Een spelproject Yoogle!, nog in een eerste ontwikkelingsfase, waarbij je om beurten de rollen van de verschillende actoren op de markt van de persoonlijke gegevens kan aannemen, en aan ieders manoeuvres kan participeren. Als bezoeker, zal men sporen nalaten binnen de verschillende door Yoogle! aangeboden diensten. Als administrateur, zal men deze sporen verzamelen om profielen te creëren teneinde deze te verkopen aan zijn of haar klanten. En uiteindelijk zal men als klant profielen aankopen met het oog op marketing, controle of surveillance.
• De algemene context van veralgemeend toezicht dat het onderwerp van acties, besprekingen, werkplaatsen over onderwerpen in verband zoals, bijvoorbeeld, de inwijding aan de werktuigen is (navigatoren, besteldiensten …) behoudend de anonimiteit op Internet.

In 2010, the main project's focus will be on developping the game on the internet.

http://etraces.constantvzw.org/

Routes + Routines is een serie performatieve stadsverkenningen waarbij participatie, paralellen tussen de stad en het internet, low-tech technologie een rol spelen. De verkenningen gebeuren in de vorm van groepswandelingen waarbij het schoeisel, de straten, het ritme van het wandelen, de omgeving waar doorheen gewandeld wordt onderzocht wordt als medium. Het project onderzoekt kunst als een vorm van openbare ruimte waar ruimtes tussen mensen opnieuw besproken en onderhandeld kunnen worden.

De wandelingen stellen verplaatsingen voor in tijd en ruimte, ze doen plekken aan die bezocht worden via associatie, narratie, een verplaatsing van perspectief, door verdraaiingen aan te brengen in gedrag dat karakteristiek is voor een plaats. Het project tast de grenzen tussen private en publieke ruimtes, en probeert strategieën uit om openbaarheid te vergroten.

In Brussel werden wandelingen georganiseerd rondom regelgeving in de openbare ruimte, stedelijke inrichting gekleurd door cultuur-historisch gebruik. In Nantes werden choreografische performances gedaan met bewoners van le Corbusiers' Maison Radieuse. In Hasselt werden gestreamde 'netwerkwandelingen' georganiseerd waarin het internet en de stedelijke 'hybride' ruimte bewandeld werd met schoenen die voorzien waren van low-tech extensies; camera's, micro's, sensoren en electronische ogen.

'Gedrag in de publieke ruimte is nooit neutraal, maar altijd gekleurd door een culturele en historische bagage (Goffman, 1972). Het gebruik van de term 'routines' in de titel, hangt voor Westenberg dan ook samen met het feit dat ze tot stand komen binnen een sociale, culturele en historische context.' (Liesbeth Huybrechts, 2008)

In 2010 stelt de serie een aantal 'misplaatste' wandelingen voor: waar regionale afbakeningen in de fysieke ruimte zichtbaar en plaatsbaar zijn, zijn ze in de context van het internet een anachronisme. Ook al lijkt het in totale tegenspraak met de eigenheid van het web, toch wordt terreingebonden regelgeving op het net steeds meer versterkt. Censuur, grensoverschrijding, IP adressen, auteursrechten, nationale en lokale tradities, toegangs-restricties en globalisme wandelen hand in hand.

video (cinelerra / lumiera) and lay-out (scribus) Contributing to software development “filing meta bugs”. Collaborations between programmers and designers / artists.

pilot in xmedk –

2009 November / Meta: Februari-Maart / Juni

2010 - 2014 Een recyclaton – een dag om een machine zo ver mogelijk te recupereren. Mobiel maken: een valies met alles wat je nodig hebt om Ellentriek te doen.

Ondersteunen: dat gaat door.

Docenten / bgeleiders / kennis. Basiskennis filmpjes. Sensor, basis electriciteit etc.

Attach one or two of our workshops to this network; I can imagine this could be a place for videoscripting (still like this idea). It is important that our knowledge circulates, and that we find a way to test what we do in relation to other Brussels' orgs. These / this workshop is meant for 'professional artists'

Constant stapt binnen in het XMEDK consortium.

Het projectvoorstel gaat over verouderende technologie. Embeded technologie is minder geweldig als het binnen in ons gaat rotten. Kan het idealistische beeld van de dappere jonge vrouwelijke cyborg hoogggehouden worden terwijl de tijd voortschrijdt ?

Embedded technology is less great when it starts rotting inside us. can the idylc image of the brave young female cybor be kept up when age marches on? Now wasted chips have become the most poluting factors, what happened to the bodies they have become a part of? Karin Spaink en ook Fullers media ecologies. A programme mixing ecological and social questions around aging technologies. Collaborate with FoAM?

To propagate, capitalism seeks to annihilate space by time. (Marx, Grundrisse). Development of technology is key in this process: from horse to car, from car to plane, from plane to spaceshuttle. Internet is even more emblematic. Ultra-distant resources are available at the millisecond. The routes they take to arrive at your computer are selected opportunistically by algorithms. And packets may transit all around the globe to recompose a resource on your screen. Packets don't follow the shortest route but the fastest one. David Harvey describes this phenomenon as time/space compression. By compressing space by time, abstract spaces are created. It doesn't mean that space is absent but that it is transformed into abstraction (airports, highways). Consider digital networks. We forget about the machinery and the materiality that is necessary for them to operate: the composite of hardwares, cables and electricity leaves place to a global impression of a never-ending text. The uniformity (Uniform Resource Locator) of the World Wide Web comes at the price of abstracting its material structure to turn it into a large document that we 'browse'. Interconneted hardware devices act therefore as time/space compressors. And they are not without paradoxes. Although they are supposed to help build an abstract plane on which capital can flow indifferently, they carry insisting questions. Cellphone users keep asking: Where are you? Another paradox lies in their relationship to time. Built to compress space by time, they are themselves quickly obsolete. It is as if the speed they allow to gain over material resistance make them subject to aging proportionally. Hardware devices, like the portrait of Dorian Gray, pay the price of the maintenance of global communication as an abstract plane. What is, then, the potential for these devices to become de-compressors of time by space? How, by opening their circuitry, their sealed envelopes can we re-localise them? What is their potential for re-materialisation? What would be instant communication if every packet transmitted would keep the trace of the level of freedom of expression of all the countries it crosses to arrive to your screen? What would be entertainment if every graphic card would sing the names of the maquilladoras who assembled them?

SVW (SubVersive Women): contributing to Free Software development.

With software taking a more and more important place in the organisation of our daily lives, it is important that it's production somehow reflects the diversity of the userpopulation it is aiming at.Constants' involvement in Free Software vertrekt from the hope that once users and developers mix, other patterns of use and development might become possible.But unfortunately, reality seems to be different.While a small amount of women take part in the development of proprietary software (25%), their participation is unacceptably low (3%) when it comes to Free Software.

Over the years, Constant has developed several projects that dealt with this phenonema from different sides, both trying to understand why the term 'Free' in Free Software is not appealing to more women, and initiating pro-active contributions to possible solutions. Since 2000 Constant organised Digitales, a yearly event where developers, academics and students of the IT training centre for women, Interface3 would meet and discuss alternative approaches to digital technology. The Academies du Samedi (Women and Free Software) is a spin-off of this project and actively engages a group of ca. 25 women to learn at their own pace, and gain strength to be active in the Free Software community on their own terms. The project we would like to develop with Interface3, takes these experiences a step further, making use of typical successful Free Software development tools and methods to explicitly include women instead of excluding them. In a series of extracurricular sessions (once a week, for the period of half a year) a group of participants will concretely develop a functional plug-in to an open source project, using concurrent versioning systems and free software tools. The aim is to teach participants how to contribute to an existing project, how to collaborate on problem solving and to function in a decentralized, distributed project. Besides teaching the technical side of things, this means learning how to function in the particular social environment that is Free Software community. Concurrent versioning systems help organise larger software projects that are undertaken by people that are physically dispersed. Because as a result contributors do not need to be at the same place at the same time, it could help women to fit their professional work in off-hours, without being cut-off from the benefits of exchange and belonging to a community. The first pilot that will be developed in 2010, will involve tutors that are active in the SPIP community, a multilingual content management system that has a strong user and developer base in Brussels. Later versions of this project could contribute to other Free Software projects too. Employability: need for this type of developer. In EU rise of demand for Free and Open Source Software applications. Versatility of skills. Life long learning EU funding? Role of Constant vs. Interface3

Er komen verschillende soorten publicaties voort uit de werking van Constant.

Constant publiceert voortdurend online. Via weblogs die verbonden zijn aan de werkgroepen (OSpublish e.a.), aan de projecten (Ellentriek e.a.) en die soms zelfstandig functioneren als online onderzoeksplek (e-traces e.a.), nieuwslijst (CopyCult) of toonplek (Urbane Anomalieën e.a.) wordt informatie gegeven, tussentijds verslag gedaan, gecommuniceerd met geïnteresseerden. De webogs zijn online werkruimtes, de weblog teksten zijn ruw, van tijdelijk belang, niet altijd even diepgravend en vaak in matig Engels, echte werkteksten.

Daarnaast verschijnen er regelmatig geredigeerde publicaties op het web. Op dit moment is er een PDF module in ontwikkeling die begin 2009 actief zal zijn onder de naam 'Constant Verlag', en waarmee in eerste instantie teksten uit het archief van Constant geselecteerd en afgedrukt en in een PDF verzameld kunnen worden. Wanneer Constant Verlag eenmaal bestaat blijft het tekst-archief natuurlijk beschikbaar, maar willen we het dat ook aanvullen met nieuwe publicaties. Deze regelmatig verschijnende publicaties zijn anders van karakter dan de weblog teksten. Zoals gezegd is zijn ze geredigeerd, ze bieden meer ruimte voor afstand en reflectie, en ze vormen samen een coherente serie. Eenmaal per drie maanden verschijnt er een 'Constant Verlag'.

In de loop van de jaren hebben we gemerkt dat het zeer belangrijk is om naast de webpublicaties ook op papier te publiceren. De Verbindingen/Jonctions boeken (V/J7 in 2004, V/J9 in 2006, V/J10 in 2008) vinden gretig aftrek en bereiken een ander publiek dan Constants websites. De boeken geven inzicht in de verbanden tussen de verschillende disciplines en thema's die Constants werk doorsnijden, plaatsen de werking in context, en bieden plek aan (tekstuele, visuele) beschouwingen van externe auteurs. Ze werken dus aanvullend op de andere publicatiesoorten. Eéns per twee jaar verschijnt er een Constant boek.

Opdrachten als generator van vrije cultuur

Constant zal in de periode 2010 - 2013 een langlopende serie opdrachten geven aan culturele makers; de opdrachten doorsnijden verschillende discipline's, van net-art tot web structuren, van electronische vertellingen tot radio- en video producties, van grafisch webontwerpen tot software-programma's. Voor Constant gaat creatie en onderzoek hand in hand. De aard van de opdrachten die we geven sluit nauw aan bij Constant's uitgangspunt om 'reflectie door productie' te ondersteunen.

De opdrachten verbinden dan ook creatie met onderzoek, een opdracht zal dus niet enkel resulteren in een object, maar ook niet enkel in een theoretische een reflectie. Het openen van het werkproces, het creatieproces wordt net zo belangrijk als uitkomst als de installatie, het object, het script of de performance die uit de opdracht voortkomen.

Via de traditionele kunstopleidingen wordt niet veel gedaan om jonge artiesten te laten kennismaken met feministische, open source en copyleft omgangen met kunst. De serie opdrachten, en het Verbindingen/Jonctions festival waarin ze uitmonden vullen dan ook een niche. In tussentijdse presentaties en publicaties geven de opdracht-uitvoerders een kijkje in de keuken van hun artistieke praktijken, een doorleefd beeld hoe concepten, gedachten werktuigen en vormentaal onderling samenhangen.

We vragen de designers / artiesten / ontwikkelaars die een opdracht uitvoeren om een goed gedocumenteerd, reproduceerbaar procesmatig werk te maken dat gepubliceerd wordt onder een Free Arts License. Het werk en het wordingsproces zal daardoor beschikbaar zijn voor toekomstige herbewerking door derden.

De opdrachten zijn beperkt in de tijd: ze worden gedurende twee jaar uitgevoerd in periodes van vier maanden. Tijdens kleinschalige Verbindingen/Jonctions sessies wordt inzicht gegeven in de voortgang van de opdrachten. Deze sessies kunnen allerlei vormen aannemen, in samenspraak met de opdrachtnemer.

De opdrachten staan niet alleen; ze zijn verbonden aan een werkgroep die de opdracht volgt, helpt testen, die het werk bediscussieert. De opdracht kan ook gevoed worden door een project dat op het programma staat van Constant. De opdracht kan een nieuwe functionaliteit toevoegen aan een belangrijke tool of software of een aspect van een project of tool uitbreiden.

De opdrachten voeden de Verbindingen/Jonctions tentoonstelling die in 2011 plaatsvindt. De V/J sessies zullen goed gedocumenteerd worden waardoor de werkprocessen die in opdracht werden uitgevoerd tijdens de tentoonstelling publiek kunnen worden gemaakt. De tentoonstelling zal niet enkel objecten of installaties, maar levende en gesitueerde maakpraktijken voorstellen.

wie: Michel, Yoogle / e-traces kadert in: Tresor

The case of E-traces. During the period of the application, E-traces as a project will lead to the production of an online game, Yoogle. All the activities inside E-traces are driven towards this goal: gathering information, development, testing, scenario writing sessions, design, etc. The commission related to E-traces will be an extension for the Yoogle game. At the moment, the data that are fed into the Yoogle game come from direct user input but also from the queries made by the player in Google if he/she accepts to install the firefox add-on. With this extension, the player accepts that his/her daily activities are recorded in the Yoogle database and used in indirect ways in the game. The commission would be to extend this logic to other services like social networking websites (facebook), online services (Flickr) or other search engines (yahoo, etc). In September 2010, the new extensions will be integrated into the game and a launch/debug party will take place.

Een case study naar het online werken met documentaire materiaal scripting, Gudrun : archeologische archieven, media content, multi-authorship, kadert in: Active Archives

ultra red, artist

Verwerkingen: opdracht om bestaand audio materiaal uit het archief van Constant te verwerken tot een streaming radioprogramma

we verzamelen ruw materiaal - voorbeeld: we gaan in 2014 samenzitten met de vub om op basis van dat materiaal een publicatie te maken. we kunnen er radio mee maken, een artiest kan op basis daarvan werk maken. Op basis van vj10 kunnen we een test maken een dump kan goed werken, zie Free sounds bijvoorbeeld – hoe dit te verwerken ? – moeten we kunnen we verschillende opdrachten geven Kunnen we manieren vinden om interpretaties te genereren? kadert in: Linux Audio

video waarvan het werkproces online plaatsvindt. - Werken met live videoverbindingen in een theatrale setting: video-symphony - streaming / codage - decodage wie: Hadrian of adnan … kadert in: Open Source Video publicatie: Online film en Open Source Video weblog

wie: Ivan Script gedreven grafisch ontwerpen

FEMKE IS DIT VOOR JOU?

Een Algoritme voor Tresor: NICOLAS, CAN YOU FILL THIS IN ?

HE NICOLAS, WOULD BE GREAT IF YOU CAN WRITE A BIT ON THIS SECTION, CHECK THE 'VERHOUDING TOT HET KUNSTENVELD' WHERE I PUT SOME STUFF ON LOCAL AND INTERNATIONAL TOO .., MAYBE IT SHOULD MERGE

Ons werkterrein: het web is internationaal: netwerk geconnecteerd aan groepen zoals osvideo en ospublish kennen internationale deelnemers,

Deelname aan internationale conferenties, uitnodigen van internationale gasten, globalistische underground, zoals te zien is in meegestuurd verslag van de voorgaande werking.

Ontwikkeling van software is internationaal project, we hebben contact met internationale ontwikkelaars. Vertalingen zijn belangrijk. Om in Brussel lokaal te kunnen opereren moeten we vertalen, dit biedt gek genoeg ook openingen naar Canada, Groot Brittanie, Frankrijk en Nederland, en andere landen

Werkterrein OSP: Frankrijk nederland Piet Zwart, UK goto10, zal zich doorzetten opdrachten uitvoeren, lesgeving, presentaties, lezingen

Simon and Kirsty,

mediacenters, medialabs in Engeland (Deckspace, Goldsmiths,

some projects have so

• Active Archives: letters of intent by Tapiez,

DIT MOET INGEVULD: BELANGRIJK

Het geheel van Constant's werking bestaat uit het ondersteunen van kunstenaars. Constant doet dat op verschillende manieren.

De meest voordehandliggende is dat artiesten die werken met Constant daar een financiële vergoeding voor krijgen. Het overgrote merendeel van de erelonen wordt besteed aan artiesten. Zelfs als het soort werk (redactie, samenstelling …) soms niet 100% artistiek van aard is. Hedendaagse kunst verkent ook niet artistieke terreinen. (MOET AAN GEWERKT)

Minder evident, maar voor ons wel een van de belangrijkste, is misschien: het aanbieden van een sociaal netwerk, een inhoudlijke context waarbinnen culturele makers die zich ineteresseren voor copyleft, feminisme, open source, de ethiek van het web, een artistieke / praktijkgerichte mentaliteit kunnen uitbouwen. Een broedplaats voor nieuwe ideeen is essentieel voor artiesten.

Verder wordt er veel aan kennisoverdracht gedaan via workshops, Print Parties en gezamenlijk onderzoek. De werkgroepen die zich rond de werking van Constant vormen, zijn daarvan het concrete resultaat maar ook de continue stroom van e-mails, commentaren op weblogs en deelname aan expert-meetings in binnen- en buitenland waarin Constant leden en in toenemende maten leden van de werkgroepen participeren.

Tools:

Alles gerelateerd aan open publishing: explanations, manuals, op de blogs. Geteste software, uitgelegd en gecombineerd op onverwachte manieren. Doordat er gedocumenteerd wordt voor kunstenaars, en niet alleen vanuit een technisch perspectief is dit een grote hump voor kunstenaars die met dezelfde tools willen gaan werken. Constant heeft de enige Belgische Video-montage computer die gebouwd is volgens de specficaties volgens de vrije video-montagesoftware Cinelerra in huis.

Het is voor ons nog veel te vroeg om alle partners te kunnen voorzien, in de aanloop naar het jaar toe worden die duidelijk. De partners die we op dit moment kunnen noemen zijn:

Nadine Okno Foam Pianofabriek Interface 3